భారత్‌కు పాఠాలు నేర్పుతున్న రష్యా-ఉక్రెయిన్ యుద్ధం

న్యూఢిల్లీ: రష్యా-ఉక్రెయిన్ మధ్య జరుగుతున్న యుద్ధంలో మూడు వారాల తర్వాత తేలిందేంటంటే.. బలమైన రష్యాను అతి తక్కువ ఆయుధ సంపత్తి కలిగిన ఉక్రెయిన్ నిలువరిస్తోందని. తమ వద్ద ఉన్న ఆయుధాలతోనే ఇప్పటి వరకు రష్యా దూకుడును అడ్డుకుంటూ వచ్చిన ఉక్రెయిన్.. రష్యాకు అప్పనంగా విజయాన్ని అందించదని స్పష్టమైంది. ఈ యుద్ధం నుంచి భారత్ నేర్చుకోవాల్సిన పాఠాలు చాలానే ఉన్నాయి.

ఉత్తరాన చైనాతో, పశ్చిమాన పాకిస్థాన్‌తో భారత్ సరిహద్దులు పంచుకుంటోంది. ఈ క్రమంలో మన భూభాగాన్ని కోల్పోకుండా చైనాను నిలువరించేందుకు ఉక్రెయిన్ మోడల్‌ను విజయవంతంగా ఉపయోగించుకోవాలి. అదే మోడల్‌ను పాకిస్థాన్ కనుక వాడుకుంటే దానిని ఓడించడం కష్టమవుతుంది.

ఇక, రష్యా విషయానికి వస్తే, అది తన సైనిక సామర్థ్యాన్ని అతిగా, ఉక్రెయిన్‌ను తక్కువగా అంచనా వేసిందని ప్రస్తుత పరిణామాలను బట్టి అర్థం చేసుకోవచ్చు. నిరంకుశ ప్రజాస్వామ్యంలో మిలిటరీ ఎలాంటి పర్యవేక్షణ లేకుండా ఓ కకూన్‌‌లా పనిచేస్తుంది. సిరియాలో జోక్యం విజయానికి తప్పుడు నమూనాగా తేలింది. రష్యా మిలటరీ ఉన్నతాధికారులు అధ్యక్షుడు పుతిన్‌కు నిజాయతీగా, నిష్పక్షపాతంగా సలహాలు ఇవ్వడంలో విఫలమయ్యారు. 

అయితే, మనది పార్లమెంటరీ ప్రజాస్వామ్యం కాబట్టి మనకు సంప్రదాయ పర్యవేక్షణ యంత్రాంగం ఉంది. అయితే, అది కూడా పనిచేయడం లేదు. సొంత, శత్రు దేశ సైనిక సామర్థ్యాలను అంచనా వేయడం, సంస్కరణలను అమలు చేయడంలో అత్యుత్సాహం చూపిస్తుంటారు.

రాజకీయంగా జాతీయ భద్రతకు సంబంధించి మన విధానం భావోద్వేగంతో కూడుకుని ఉంటుంది. నిష్పక్షపాత సలహా ఇవ్వడం మానేసి దేశాన్ని తప్పుదోవ పట్టించేందుకు సైనికాధికారులు రాజకీయ నాయకులతో కలిసి పోతున్నారు. వైఫల్యాలపై మాత్రం పెద్దపెద్ద మాటలు చెబుతుంటారు. మనకు అధికారిక జాతీయ భద్రతా వ్యూహం కూడా లేదు. 

నిజానికి ఉపఖండంలో అణ్వాయుధాలను యుద్ధంలో ఉపయోగించడానికి ఎవరూ ముందుకు రారు. కానీ అవి నిర్ణయాత్మక ఓటమి, పెద్ద ఎత్తున భూభాగాన్ని కోల్పోకుండా మాత్రమే మనల్ని కాపాడతాయి. అణ్వాయుధాల విషయాన్ని పక్కనపెడితే పాకిస్థాన్‌ను ఓడించగల, లేదంటే చైనా సైన్యాన్ని నిలువరించే సాంకేతిక సైనిక సామర్థ్యం మనకు లేదు. అధికారిక జాతీయ భద్రతా వ్యూహాన్ని రూపొందించేందుకు, సైన్యంలో మార్పులకు భారత్ వ్యూహాత్మక సమీక్ష నిర్వహించాలి. అలా చేసే వరకు దౌత్యంపై ఆధారపడడమే మేలు. 

ఇంకా చెప్పాలంటే రక్షణ విషయంలో ‘ఆత్మనిర్భర్’ను సవాలు చేయలేం. మనకు ఆయుధ వ్యవస్థను, విడిభాగాలను సరఫరా చేస్తున్న రెండు ముఖ్యమైన దేశాలు రష్యా-ఉక్రెయిన్ యుద్ధం, ఆంక్షలు వంటివి మన సామర్థ్యంపై తీవ్ర ప్రభావాన్ని చూపిస్తాయి. అమెరికా నుంచి మినహాయింపులు పొందడం మన దౌత్యానికి ఒక పరీక్షగానే చెప్పుకోవాలి. అయితే, మనం ఆయుధాలు, సహాయక వ్యవస్థలను ఉత్పత్తి చేయలేకపోతే అప్పుడు ఆత్మనిర్భర్ భారత్ వల్ల ఉపయోగం ఏముంటుంది? 

ఏరకంగా చూసినా భారత్ కంటే ఉక్రెయిన్ మెరుగైన రక్షణ పారిశ్రామిక బేస్‌ను కలిగి ఉంది. అయినప్పటికీ, రష్యా యాంత్రిక దళాలను, దాని వైమానిక శక్తిని ఎదిరించడానికి  ఎన్ఎల్ఎడబ్ల్యూ (నెక్స్ట్ జనరేషన్ యాంటీ ట్యాంక్ వెపన్) మ్యాన్-పోర్టుబుల్ సెకండ్/థర్డ్ జనరేషన్ యాంటీ ట్యాంక్, ఎయిర్ డిఫిన్స్ గైడెడ్ మిసైల్ వ్యవస్థ వంటి వాటిని దిగుమతిపై నిర్మించుకుంది. ఇప్పుడు స్విచ్‌బ్లేడ్స్ డ్రోన్లపై దృష్టిసారించింది. 

ఆత్మనిర్భర్ భారత్ ఫలాలు అందడానికి దశాబ్దకాలం పడుతుంది. కాబట్టి ఈ మధ్యకాలంలో అత్యాధునిక మిలిటరీ సాంకేతికతను దిగుమతి చేసుకోవడం తప్పనిసరి. పేలవ నాయకత్వం, సైనికుల్లో నాణ్యత రష్యా సైన్యానికి శాపంగా మారింది. అత్యుత్తమ సాంకేతికత అందుబాటులో ఉన్నప్పటికీ యుద్ధంలో దానిని వాడుకునేందుకు అవసరమైన శిక్షణ, క్రమశిక్షణ, ప్రేరణ సైన్యంలో కొరవడ్డాయి. అదే సమయంలో ఉక్రెయిన్ మాత్రం మెరుగైన శిక్షణతో వ్యవస్థను చక్కగా వినియోగించుకోగలిగింది.  

పింఛన్లపై ఆదా చేసేందుకు 'మూడేళ్ల విధి' భావనను అమలు చేయడానికి భారత సైన్యం తొందరపడకూడదు. కాంట్రిబ్యూటరీ పెన్షన్ స్కీమ్, గ్రాట్యుటీ, మాజీ సైనిక హోదాతో సక్రమంగా కవర్ చేయడం మరింత ఆచరణీయ పద్ధతులు. ఈ మోడల్ ద్వారా మొత్తం శక్తిలో 50 శాతానికి పరిమితం చేయొచ్చు. సైన్యం దాని కడుపుపై ​​కవాతు చేస్తుందని నెపోలియన్ చెప్పాడు.

వాహనాలు కదలాలంటే ఇంధనం కావాలి. మందుగుండు సామగ్రి, షెల్స్, క్షిపణులు లేకుండా ఆయుధ వ్యవస్థలు పనికిరావు. 72 గంటల యుద్ధం తర్వాత రష్యన్ సైన్యం ఆహారం, ఇంధనం, మందుగుండు సామగ్రికి కోసం విలవిల్లాడింది. యుద్ధానికి అనుగుణంగా పనిచేయడంలో రష్యన్ లాజిస్టిక్స్ విఫలమైంది. కాబట్టి లాజిస్టిక్స్‌ను వీలైనంత వరకు ఉపయోగించుకోవాలి. 

 ఉక్రెయిన్ నుంచి వచ్చిన కొన్ని ఫొటోలు, వీడియోలను పరికించి చూస్తే అత్యాధునిక ఆయుధ వ్యవస్థలతో కూడిన చిన్న మొబైల్ బృందాలు యుద్ధానికి సిద్ధంగా ఉన్న పెద్ద పెద్ద సైనిక బలగాలను నాశనం చేసినట్టు కనిపిస్తాయి. చైనా ఆర్మీ పీఎల్ఏ వద్ద ఇప్పటికే ఇలాంటి ఆయుధ వ్యవస్థ ఉంది. పాకిస్థాన్ కూడా ఈ విషయాన్ని అర్థం చేసుకుంది. కాబట్టి భారత సైన్యం తన వ్యూహాలను సమీక్షించుకుని అత్యాధునిక ఆయుధ వ్యవస్థలను ప్రవేశపెట్టాలి. మన పోరాటంలో సమూల మార్పులు అత్యవసరం. సరిహద్దుకు దగ్గరగా ఉన్న గ్రామాలు, పట్టణ ప్రాంతాల రక్షణ సామర్థ్యాన్ని కూడా ఉపయోగించుకోవాలి. 

ఉక్రెయిన్ యుద్ధంలో సైబర్, ఎలక్ట్రానిక్, సైకలాజికల్ ప్రచారం కూడా ఉక్రెయిన్‌కు లాభించింది. మీడియాపై ఎలాంటి ఆంక్షలు విధించకపోవడం ద్వారా దాని నుంచి యుద్ధంలో ప్రయోజనాలు పొందింది. ఉక్రెయిన్ మీడియా మానసిక ప్రచారం కూడా ఆ దేశానికి బాగా కలిసొచ్చింది. అదే సమయంలో పుల్వామా ఉగ్రదాడి, తూర్పు లడఖ్‌లో చైనాతో జరిగిన సరిహద్దు ఘర్షణ, వైమానిక దాడులు వంటి విషయంలో మన మీడియా ఇందుకు భిన్నంగా వ్యవహరించింది. ఫలితంగా అంతర్జాతీయంగా అవగాహన యుద్ధంలో భారత్ పట్టుతప్పింది. అంతేకాకుండా ఇంట్లో కూర్చుని కూడా వక్రభాష్యాలు చెప్పుకున్నారు కూడా. 

ఇక, అన్నింటికంటే ముఖ్యమైనది.. రష్యా అత్యుత్తమ సమాచార యుద్ధ సామర్థ్యాన్ని ఉక్రెయిన్ ఎలా ఓడించిందన్నది అతిపెద్ద పాఠం. ఉక్రెయిన్ రాజకీయ, సైనిక కమాండ్, దాని నియంత్రణ చాలా వరకు చెక్కుచెదరకుండా ఉన్నాయి. దాని పబ్లిక్ ఎలక్ట్రానిక్ కమ్యూనికేషన్లు కూడా అలాగే ఉన్నాయి. గత ఎనిమిదేళ్లలో విస్తృతమైన ఆప్టికల్ ఫైబర్ కేబుల్ నెట్‌వర్క్‌ను రూపొందించుకుంది. అమెరికా సాయంతో సైబర్, ఎలక్ట్రానిక్ దాడులకు వ్యతిరేకంగా తన కమ్యూనికేషన్, ఆయుధ వ్యవస్థలను బలోపేతం చేసుకుంది.

మనం కూడా దీనిని అనుసరించాలి. భారత ఇన్ఫర్మేషన్ వార్‌ఫేర్ యూనిట్లు సమన్వయాన్ని కలిగి ఉండవు. అవసరమైన సామర్థ్యం కూడా ఉండదు. దీనిని ఎంతగా వదులుకుంటే అంత మంచిది. నరేంద్రమోదీ ప్రభుత్వం, సైన్యం ఉక్రెయిన్ యుద్ధాన్ని సవివరంగా అధ్యయనం చేయాలి. మన జాతీయ భద్రతను తిరిగి శక్తిమంతం చేయాలి. 

- భారత సైన్యంలో 40 ఏళ్లపాటు పనిచేసిన లెఫ్టినెంట్ జనరల్ హెచ్ఎస్ పనాగ్ పీవీఎస్ఎం రాసిన వ్యాసం నుంచి..